زنها با ابراز احساسات خود با فشارها و ناراحتی هایشان
برخورد می کنند و مردها با حل مسائلشان از شر فشار و اضطراب
خلاص می شوند.
وقتی زنها هر چه دارند می بخشند اما چیزی دریافت نمی کنند،
بیشتر به فداکاری تن می دهند و در نتیجه احساس خستگی و
رنجش می کنند.
زن به تمام توجه همسرش نیاز دارد.
وقتی زنی از همسرش ناراحت است، مرد باید با آرامش به
حرفهای او گوش بدهد.
وقتی زن می خواهد از احساساتش حرف بزند، تنها چیزی که
نیاز دارد این است که حرفهایش شنیده شود و همسرش برای
حرفهای او ارزش قائل شود.
اگر مرد شنونده خوبی باشد، زن می تواند به او اطمینان و
از او حمایت کند.
وقتی عشق و محبت مرد استمرار دارد، زن احساس عشق و
محبت می کند.
وقتی زن متقاعد می شود که برای غلبه بر مشکلات زندگی
تنها نیست عمیقا احساس آرامش می کند.
وقتی زنی به قدر کافی احساس امنیت می کند و احساسش را
با مردی که او را دوست دارد در میان می گذارد و مرد بی آنکه
احساساتش جریحه دار شود به حرفهای او گوش می دهد،
روابط آنها پرورش خواهد یافت.
زن با دریافت عشق و حمایت از سوی همسرش صمیمی تر می شود.
تنها با دوست داشتن همسر خود در مواقع دشوار و بحرانی
می توانیم عشق و محبت را پرورش دهیم.