کلام بزرگان

کلام بزرگان : اهمیت گریه

آیت الله مجتهدی تهرانی می فرمایند:

گــریــه کـنـیـد! دیـده ایـد بـچـه هـا بــا گـریـه کـردن کـار خـود را پـیـش می بـرنـد، تــا گــریـه مـیـکـنـنـد پـدرشـان راضـی مـیـشـود. درِ خــانـه خـدا هـم بـایـد گـریـه کـنـیـد.

گـر خـدا خـواهـد کـه غـفـاری کـنـد
مـیــل بــــنـــده جـانـبِ زاری کــنــد

هـمـیـن کـه مـیـل پـیـدا کـردی کـه گـریـه کـنـی و اشـکـی بـریـزی مـعـلـوم مـیـشـود کـه خـدا مـیـخـواهـد بـبـخـشـدت.

به خاطر فرزند صالح

به خاطر فرزند صالـــح

حضرت عیسى(ع) از کنار قبرى گذر کرد که صاحب آن را عذاب مى کردند ، اتفاقا سال دیگر گذرش بر آن قبر افتاد.دید که عذاب برداشته شده و صاحب قبر در شکنجه نیست!

عرض کرد : خدایا !

سال گذشته از کنار این قبر گذشتم،صاحبش در عذاب و شکنجه بود و امسال عذاب ندارد. علتش چیست ؟

خداوند به آن حضرت وحى فرمود:

یا روح الله ! این شخص، فرزند صالحى داشت که وقتى بزرگ شد و تمکن یافت ، راهى اصلاح کرد و یتیمى را پناه داد و من او را به خاطر کار نیک پسرش آمرزیدم..

منبع :بحار ج 6، ص 220، ج 14، ص 287، ج 75، ص 2 و496